சங்ககால இலக்கியங்களில் வெளிப்படுகின்ற அறிவியல் வெளிப்பாடுகள்.
தமிழர்களின் வரலாற்றையும் பெருமையினையும் பறைசாற்றும் வகையாக பல்வேறுவிதமான இலக்கியப்படைப்புக்களும், தொல்லியல் ஆய்வுகளும் வெளிப்பட்டுக்கொண்டு இருக்கின்றன. அவையனைத்தும் தழிழ் மரபினை மேலும் சிறப்படைய செய்வதுடன் தமிழின் தொன்மையை உலகறியச்செய்துள்ளது. தமிழ் இலக்கிய பாரம்பரியத்தில் பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட காலமாகவும் முதன்மைக்காலமாகவும் சங்ககாலம் காணப்படுகின்றது இக்கால இலக்கியப்படைப்புகளில் இயற்கையின் வெளிப்பாட்டினூடாக காதலும் வீரமும் வெளிப்பட்டு நிற்கின்றது. இப்படைப்புக்கள் அக்கால தமிழர் மரபின் வாழ்க்கை வரலாற்றை பறை சாற்றி காலத்தின் கண்ணாடியாக வெளிப்படுவதோடு. அவற்றில் அறிவியல் சார்ந்த கருத்துக்களும் அதிகமாக வெளிப்பட்டு காணப்படுகின்றது. இக்கால இலக்கியப்படைபு;புகளை வகைப்படுத்தும் போது அவற்றுள் பதினெண் நூல்கள் உள்ளடக்கப்படுகின்றது. அப்பதினெண் மேற்கணக்கு நூல்களில் உள்ளடக்கப்பட்டுள்ள சங்ககால நூலில் காணப்படும் அறிவியல் கருத்துக்களை ஆராய்வதாக இக்கட்டுரை காணப்படுகின்றது.
இவ்விலக்கியங்களில் உயிரியல் சார்ந்த கருத்துக்களும்,மானுடவியல் சார்ந்த கருத்துக்களும் நிலத்தோற்றம் சார்ந்த கருத்துக்களும் காணப்படுகின்றது. இவை அனைத்தும் அறிவியல் கோட்பாடுகளை அடியொற்றி காணப்பட்டுள்ளமை இவ்விலக்கிய பாடல்களின் ஊடாக கண்டுகொள்ள முடியும். நாம் வாழும் புவியின் தோற்றம் பற்றிக்கூறும் பொழுது பெருவெடிப்பு கொள்கையூடாக அவை எடுத்துரைக்கப்படுகின்றது. இப்பெரு வெடிப்பு கொள்கையினை (டீபை டியபெ வாநழசல ) என்பர். உலக அறிவியல் சமுகத்தால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ஒன்றாக காணப்படுகின்ற இக்கொள்கை இருபதாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் உருவானது. இக்கொள்கை ஐன்ஸ்டீனின் பொது சார்பியல் கோட்பாடுகளையும் (புநநெசயட வுhநழசல ழக சுநடயவiஎவைல)இ அண்டவியல் கொள்கையையும் ( ஊழளஅழடழபல) அடியொற்றி தோற்றம் பெற்றது. அண்டவெளியில் உள்ள பொருட்கள் வெப்பத்தின் காரணமாக விரிவடைந்து வெடித்து சிதறின எனவும் அவை அண்டவெளியில் பரவி அசையத் தொடங்கின எனவும் பெருவெடிப்பு கொள்கையை சுருக்கமாக கூறமுடியும். இப்பெரு வெடிப்பின் போது வெளிப்பட்ட தீக்குழம்பும், அவற்றின் காரணமாக தோற்றம் பெற்ற புகை மண்டலங்களும், கோள்களின் மேற்பரப்பில் தோற்றம் பெற்ற நிலத்திணிவுகளும், அதன் பின்பு கிடைக்கப்பெற்ற பெரு மழையும் அதனால் தோன்றிய சமுத்திரங்களும். நீர் பரப்பில் உயிரின தோற்றங்களும் என இக்கோள் மண்டலங்களின் வளர்ச்சிநிலை கூறப்படுகின்றது. இவ்வாறு கூறப்பட்ட பௌதீக அம்சங்கள் அனைத்தும் தமிழர் மரபில் பஞ்சபூதங்கள் எனப்படுகின்றது. கடவுளாக போற்றப்படும் பஞ்ச பூதங்களை விஞ்ஞான உலகம் பௌதீக அம்சங்கள் என கூறிச்செல்கின்றது. குறிப்பாக புவியியல் பாடப்பரப்பில் இவை அனைத்தும் பௌதீப்புவியியல் (Phலளiஉயட புநழபசயிhல) வகைப்பாட்டில் உள்ளடக்கப்பட்டுள்ளது. குறிப்பாக சங்ககால இலக்கியமான புறநானுற்றில் முரஞ்சியூர் முடிநாகராயர் எனும் புலவரின் போரும் சோறும்! எனும் பாடலில் ஐம்பூதங்கள் பற்றி பாடுகின்றார்.
'மண் திணிந்த நிலனும்,
நிலம் ஏந்திய விசும்பும்,
விசும்பு தைவரு வளியும்
வளித் தலைஇய தீயும்,
தீ முரணிய நீரும், என்றாங்கு
ஐம்பெரும் பூதத்து இயற்கை போலப்...' (புறநானுறு -2)
ஐம்பெரும் பூதங்களான நிலத்தையும், வானையும், காற்றையும்,நெருப்பையும், நீரையும் உலகம் கொண்டுள்ளது என குறிப்பிடுகின்றார். அது மட்டுமன்றி மணல் நிறைந்த நிலத்தையும் அதன் மீதுள்ள ஆகாயத்தையும், ஆகாயத்தில் தோன்றிய காற்றையும், காற்றினால் உண்டாகிய நெருப்பையும் நெருப்பினால் உண்டானது நீரும் எனவும் குறிப்பிடுகின்றார். இவ்வாறு புலவன் கூறும் உலகத்தின் பஞ்ச பூத தோற்றம் பற்றிய கருத்து இன்றைய ஆய்வாளர்களால் கூறப்படும் பெருவெடிப்பின் பின் நிகழ்ந்ததாக சொல்லப்படும் செயற்பாடுகளுக்கு ஒப்பானதாக காணப்படுகின்றது. இப்பெருவெடிப்பு கொள்கையின் முடிவுகள் இருபதாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்திலேயே வெளிப்படுத்த பட்டது ஆனால் இவர்கள் கூறும் கோடபாடுகளை கி.பி மூன்றாம் நூற்றாண்டுகளுக்கு முட்பட்ட காலப்பகுதியில் வாழ்ந்த சங்கப்புலவர்கள் கூறியுள்ளமை தமிழர் பாரம்பரியத்தின் அறிவியல் வெளிப்பாடுகளையும். அதன் ஆற்றலையும் கோடிட்டு காட்டுகின்றது.
இவ்வாறு பெருவெடிப்பின் ஊடாக தோற்றம் பெற்றதாக கூறப்படும் கோள்மண்டலம் அண்டவெளியில் மிதந்த வண்ணம் அசைந்து கொண்டு உள்ளது. அவை தன்னை தானாக சுற்றிக்கொண்டும், சூரியனையும் சுற்றியும் வருகின்றது. அவ்வாறு சூரியனை சுற்றி வரும் இக்கோள்கள் ஈர்ப்பு விசை(புசயஎவைல) காரணமாக தன்னிடம் விட்டு விலகாமல் தமக்கான வட்டப்பாதையில் பயணிக்கின்றன. அவ்வாறு பயணம் செய்யும் பாதையினை நீள்வட்டப்பாதை என்பர். இவ்வாறான வானியல் செயல்பாட்டை சங்க காலத்தில் வாழ்ந்ததாக கூறப்படும் உறையூர் முதுகண்ணன் சாத்தனார் அவர்களின் பாடலில் அறியலாம். தலைவனின் இயல்பைப்பற்றி கூறும் உறையூர் முதுகண்ணன் சாத்தனார் பின்வறுமாறு கூறுகின்றார்.
'செஞ்ஞா யிற்றுச் செலவும்
அஞ் ஞாயிற்றுப் பரிப்பும்
பரிப்புச் சூழ்ந்த மண் டிலமும்,
வளி திரிதரு திசையும்,
வறிது நிலைஇய காயமும், என்றிவை....' (புறநானூறு 30)
இப்பாடலின் ஊடாக ஞாயிற்றுக்கோள் மண்டலத்தின் பயணப்பாதைகளும்,நீள்வட்ட பாதைகளின் செயற்பாடும்,அஞ்ஞாயிற்றின் இயக்கமும், அவ்வியக்கம் நடைபெறுகின்ற அண்டவெளி மண்டலமும் காற்று செல்லும் திசையும், ஆகாயமின்றி நிற்கும் வானமும் அவற்றின் வழி இயங்கிகொண்டுள்ள காற்று மண்டலம் பற்றியும் தாமே நேரில் சென்று கண்டவர் போல் பேசும் திறன்கொண்டவர் இங்குள்ளர் என புலவன் பாடிச்செல்கின்றார். இவ்வாறு புலவன் கூறிய வார்த்தைகள் நேரடியாக தலைவனின் தன்னிறைவை கூறுவதுடன். மறைமுகமாக விண்ணியல்(யுளவசழழெஅல) சார்பான கருத்துக்களையும் ஆழமாக எடுத்துரைக்கின்றது.
இப்பாடலில் உள்ள '...அஞ்ஞாயிற்றுப் பரிப்பும்...' எனு பாடல் வரியில் அந்த ஞாயிறு மண்டலம் சுமக்கின்ற சுமைகள் என கூறுகின்றார். இப்புலவனின் கருத்தானது இன்றைய விண்ணியல் ஆய்வாளர்களுக்கு ஆச்சரியத்தை அழிக்ககூடிய விடையமாக உள்ளது. வெற்று கண்களால் நோக்கமுடியாது தொலைநோக்கிகளைக் கொண்டு நோக்கும் இன்றைய விஞ்ஞானிகளுக்கு ஒப்பான கருத்தை தன்னுடைய பாடலில் பாடியுள்ளார். வானில் கோள்கள் மட்டுமல்ல அவற்றினை விட பல சடப்பொருட்களை இவ் விண்மண்டலம் சுமந்து செல்கின்றது என்பதை மேற்கொண்ட அடிகளில் கூறிச்செல்கின்றார் சங்கப்புலவர்.
'ஆடு இயல் அழல் குட்டத்து
ஆர் இருள் அரை இரவில்
முடப் பனையத்து வேர் முதலாக்
குடைக் குளத்துக் கயம் காயப... ' (புறநானூறு 229)
எனும் பாடலில் நட்சத்திரங்கள் வானில் தோன்றும் தோற்றம் பற்றி பேசப்படுகின்றது. இப்பாடலில் மேட ராசி பொருந்திய கார்த்திகை நாளின் முதற்காலின் கண்நிறைந்த இருள் கொண்ட பாதி இரவு பங்குனி மாதத்து நடுப் பகுதியையொட்டி செறிந்த இருள் சூழ்ந்த இரவு நேரத்தில். வளைந்த பனை போன்ற தோற்றம் உடைய அனுச மீன் கூட்டத்தினை அடுத்து வருகின்ற கோட்டை மீன் தொடங்கி கயம் எனப்படும் குளம் போல் தோற்றம் அளிக்கும் புனர்பூச மீனுக்கு முன்னதாக உள்ள திருவாதிரை மீன் வரை உள்ள பதின்மூன்று மீன்களும் வானிலே ஒளிவிட்டுதிகழ (கேட்டை,அனுஷம்,விசாகம், சுவாதி,சித்திரை,அஸ்தம்,உத்தரம்,பூரம்,மகம்,ஆயில்யம்,பூசம்,புனர்பூசம்,திருவாதிரை) அப்பொழுது வானின் உச்சியில் இருந்த உத்தரம் என்னும் மீன் அவ்வுச்சியிலிருந்து மேல் திசை நோக்கி சாய்ந்தது அதே நேரத்தில் அந்த உத்தர மீனிலிருந்து எட்டாவதாக வரும் மூலம் மீன் கீழ் திசையில் அடிவானத்தில் எழுந்தது. அந்த உத்தர மீனுக்கு முன்னதாக மேல் திசை நோக்கி நகர்ந்து சென்றவற்றுள் எட்டாவதாக அமையும் மீனாகிய மிருககீரிடம் அடிவானில் மறையும் அந்நேரத்தில் ஒரு விண்வீழ் கொள்ளியானது கிழக்கும் போகாமல் வடக்கும் போகாமல் வடகிழக்காக கடல் சூழ்ந்த உலகுக்கு விளக்குப் போல் காற்றில் கிளர்ந்து எழுந்து தீர்ரந்து ஆடு போன்ற தோற்றம் உடைய மேட ராசியில் நிலைத்து நிற்கும் கார்த்திகை மீனின் முதலாம் பாதம் நோக்கி விசும்பில் இருந்தது வீழ்ந்தது. அதைக்கண்டு யாமும் பிறரும் பல்வேறு இரவலரும் இது தீய அறிகுறி ஆயிற்றே என்று கவலை கொண்டோம். என இப்பாடலின் பொருள் காணப்படுகின்றது.
இப்பொருளின் தன்மையை மேலோட்டமாக நோக்குமிடத்து நட்சத்திரங்கள் அண்டவெளியல் தோன்றும் வடிவங்களையும் அவற்றின் இடவமைவுகளையும் வெளிப்படையாக கூறிச்செல்கின்றது. ஆனால் உள்ளார்ந்து நோக்கும் போது நட்சத்திரங்களின் இடவமைவுகளுடன் காலத்தின் தன்மைகளும், அவற்றின் வடிவங்களும் வெளிப்பட்டு நிற்கின்றது. இலக்கிய படைப்புகளில் ஆர்வம் கொண்ட சங்கப்புலவர்கள் வானியல் அறிவியலிலும் சிறப்பானவர்களாக காணப்பட்டனர் என்பதற்கு இப்பாடல் சான்றாக அமைகின்றது. அவர்களின் சிந்தனையில் வானில் உள்ள நட்சத்திரங்களின்; தோற்றங்களும்,அவற்றின் அசைவுகளும் புவியில் உள்ள உயிரினங்களின் செயற்பாடுகளில் செல்வாக்கை செலுத்துகின்றன என்பதில் நம்பிக்கை கொண்டவர்களாக காணப்படுகின்றனர். இவர்களது நம்பிக்கை பழமையானவற்றை அடியொற்றி காணப்பட்டாலும் அவர்கள் கூறும் நட்சத்திர தோற்றகாலங்கள் விஞ்ஞான பூர்வமாக நிருபிக்க தக்கவை . சங்கப்புலவன் கூறும் மாதாங்களும் அக்காலப்பகுதியில் தோற்றம் பெறும் நட்சத்திரங்களின் வடிவங்களும் இன்றும் இடம்பெற்றுக்கொண்டே இருக்கின்றன. குறிப்பாக இந்திய தீபகற்ப பகுதியின் தென்பகுதி சார்ந்த நிலப்பகுதியில் வாழும் மக்களால்; இதனை வெற்றுக்கண்களால் நோக்கமுடியும்.
'கழிந்தது பொழிந்து என வான் கண்மாறிலும்
கொல்லது விளைந்து என நிலம் வளம் கரம்பிலும்
எல்லா உயிர்க்கும் இல்லாமல் வாழ்க்கை...'
ஏற்கனவே பொழிந்து கழிந்து விட்டோமே என்று வானம் பெய்யாது போனாலும் ஏற்கனவே விளைந்து விட்டோமே என்று நிலம் தன் வளத்தை ஒளித்துக்கொண்டாலும் எல்லா உயிர்க்கும் வாழ்க்கை இல்லாமல் போய்விடும் இவ்வாறு புலவன் கூறும் பொழுது புவியின் அடிப்படை மண்டலங்களான கற்கோளம் பற்றியும், நீர்க்கோளம் பற்றியும், உயிர்க்கோளம் பற்றியும் பேசப்படுகின்றது. ஆகாயத்தில் இருந்து பெய்யும் மழையூடாகவும் வளிக்கோளம் பற்றி கூறப்படுகின்றது இதனை கூறுவதற்கு 'அவ் வான் கண்மாறிலும்' எனும் பாடல் வரிகள்காணப்படுகின்றது. உயிர்க்கோள இயக்கம் இம்மூன்று மண்டலங்களையும் அடிப்படையாக கொண்டு இயங்கி கொண்டு உள்ளது. இவ்விடயத்தை உறுதிபடுத்தும் வகையில் சங்கப்புலவன் 'எல்லா உயிர்க்கும் இல்லால் வாழ்க்கை...' எனும் அடிகளில் கூறுகின்றார். உயிர்கோளம் எனும் விடையம் பற்றி பேசப்படும் பொழுது வளி,நீர்,நிலம் பற்றியே பேசப்படும் இவைகள் இணைந்தவண்ணமே உயிர்க்கோளம் பற்றி பேசமுடியும் இதனையே ஆய்ந்து அறிந்த சங்கப்புலவர்களும் தமது பாடலில் உயிர்கோளத்தின் இருப்பிற்கான காரணத்தை வெளிப்படுத்தி நிற்கின்றார்.
'விரிகதிர் மதிமொடு வியல் விசும்பு புணர்ப்ப
எரி, சடை, எழில் வேழம், தலையெனக் கீழ் இருந்து...' (பரிபாடல் 11)
எனும் பாடல்கலில் நிலவும் ஆகாயம் முழுவதும் வியாபித்துள்ள நாள் என கூறப்படுகின்றது இதனை பௌர்ணமிதினம் (குரடட ஆழழn) என்பர் இத்தினத்தில் கார்த்திகை நட்சத்திரம் அந்த நட்சத்திரம் அந்த நட்சத்திரத்தின் கூட்டங்கள் இடப வீதியை அடிப்படையாக கொண்டுள்ளது. அதனை தொடர்ந்து சிவனை பதியாக கொண்ட நட்சத்திரமான திருவாதிரை தன்னுள்ளே கொண்டுள்ளது. மிதுன வீதி யானைக்கு எரிய நாளான பரணியை தன்னுள்ளே கொண்ட மேடவீதி ஆகிய மூன்று வீதிகளைக் கொண்டுள்ளது. தமிழர் மரபில் நவகிரகம் எனப்படும் கோள்மண்டலத்தில் ஒன்பது கோள்கள் உள்ளன அவை மூன்று நட்சத்திரங்கள் என 27 நட்சத்திரங்கள் உள்ளன இவற்றை அடிப்படையாக கொண்டு 12 இரசிகள் பிரிக்கப்பட்டு அவற்றின் அடிப்படையில் 12 மாதங்கள் கணிக்கப்படுகின்றன. தமிழர் மாதங்களிள் சித்திரையில் தொடக்கம் பெற்று பங்குனியில் நிறைவடைகின்றது. இதனை பாரம்பரியமாக கொண்டு இருந்தாலும் இதனுடன் தொடர்பு பட்ட வகையில் சூரியனின் உச்சம் கொடுத்தல் நிகழ்வுக்கும் சம்பந்தம் உண்டு. சூரியன் மத்திய கோட்டிற்கு உச்சம் கொடுப்பதும் அதனை தொடர்ந்து வட அகலாங்கு நோக்கி பயணிப்பதும் என வருடப்பிறப்புக்கான சூரிய நகர்வு இடம்பெறுகின்றது. அதனை அடிப்படையாக கொண்டு வருடங்களுக்கான மாதங்களும் கணிக்கப்படுகின்றன.
அண்டத்தில் உள்ள நட்சத்திர மண்டலங்கள் மூன்று வீதிகளில் உள்ளன. அவை தலா ஒன்பது நட்சத்திரங்கள் வீதம் இருந்து ஏழு நட்சத்திரங்கள் வீதம் இருப்பத்து ஏழு நட்சத்திரங்கள் பண்ணிரன்டு ராசி மண்டலங்களையும் கொண்ட வானில் தனக்குரிய இடப ராசியை அடைய மேடம் மேஷ ராசியை செவ்வாய் அடைய புதன் மிதுன ராசியில் நிற்க சூரியன் தன்னுடைய ராசியான சிம்மத்துடன் மேலுள்ள கடகத்தில் இருக்க சனியின் துணை இல்லங்களான மகரம் கும்பத்தின் அப்பால் உள்ள மீனத்தை அடைய யமனைப் போன்ற சனி மகரத்தில் இருக்க பாம்புக்கிரகங்களில் ஒன்றான ராகு நிலவை மறைக்க(சந்திரகிரகணம்) அப்படிப்பட்ட நாளில் அகத்தியனுக்கு உரிய நட்சத்திரம் (ஊயnழிரள) மிதுன ராசியை அடைந்தது அன்று வேனில் காலம் தந்த வெம்மை அகல சைய மலையில் பருவ மழை பொழிய ஆரம்பித்தது. அந்த மழையின் காரணமாக புவியில் புதுப்புணல் வந்தது. இப்பாடலில் பல அறிவியல் கருத்துக்கள் கொட்டிக்கிடக்கின்றன. நட்சத்திரங்களின் பயணப்பாதைகளும்( ஆடைமல றயல) அவற்றின் செயற்பாடுகளும் அதனோடு இணைந்த வகையில் புவியில் இடம்பெருகின்ற பருவநிலைகளும் கூறப்படுகின்றது. இவ்வாறு காலங்களின் வருகையும் அவற்றின் மாற்றங்களையும் நட்சத்திரங்கள் கொண்டு அறியும் ஆற்றல் கொண்ட மக்கள் சங்க காலத்தில் காணப்பட்டுள்ளனர். அதனால் அக்காலப்புலவனும் அதனைத் தனது பாடலூடாக வெளிப்படுத்தி நிற்கின்றான்.
மழை பொழியும் போது வானில் இயற்கையினால் வடிகட்டப்பட்டு அனுப்பப்படும் நீர் தூய்மையானது அதனால்தான் புலவன் புதுப்புணல் என கூறுகின்றார். இவ்வாறான இயற்கை நிகழ்வான மழைபற்றி கூறும் சங்கப்புலவர்கள் அதன் சிறப்புகளையும் பற்றிகூறத்தவறவில்லை பதினெண் இலக்கிய வகைப்பாட்டில் முல்லைப்பாட்டு எனும் பாடல் தொகுப்பில் இதனை அறியலாம். முல்லை நிலத்து மக்களின் வாழ்க்கை முறையில் மழை என்பது இரண்டரக்கலந்துள்ளது என்பதை அறியமுடியும்.மழை எனும் இயற்கை நிகழ்வினை அடிப்படையாக கொண்டு காலமும் அதற்கிணங்க அவர்களின் காதலும் வீரமும் வெளிப்பட்டு நிற்கின்றது இதனை பின்வறும் பாடலடிகள் வெளிப்படுத்தியுள்ளன.
'...மாரியுமுண்டு ஈங்கு உலகு புரப்பதுவே...'(புறத்திணை 107)
மழையின் செயற்பாட்டை கூறும் அக்காலப் புலவர்கள் அதன் உருவாக்கமுறையையும் அதன் இயல்பையும் கூறிச்செல்கின்றனர். மழையின் சிறப்புகளை கூறும் சந்தர்ப்பங்கள் சங்க இலக்கியங்களில் வியாபித்து காணப்பட்ட போதும் அவற்றின் சிலவற்றை நோக்கலாம். நற்றினை பாடல் பகுதியில் 289ம் பாடலில்
'அம்ம வாழி தோழி காதலர்.....
வானம் நளி கடல் முகத்து செறிதக இருளி,
கனை பெயல் பொழிந்து, கடுங் குரல் பயிற்றி
கார் செய்து......'(நற்றிணை 289)
இப்பாடலில் மேகமானது நெருங்கிய கடனீரை முகர்ந்து செறிவு பொருந்த இருண்டு மிக்க மழையைப் பெய்து கடிய குரலைக் காட்டி...என பாடலின் பொருள் செல்கின்து. மேகங்கள் கடல்நீரை நெருங்கி கடல்நீரை உறிஞ்சிக் கொள்கின்றது என புலவன் கூறுகின்றான். இதுவே மழை உருவாகுவதற்கான முதல் செயல்பாடாகும். அதாவது மேற்பரப்பு நீர் ஆவியாதல் என்பதைக் குறிக்கின்றது எனலாம். இவ் நீர் ஆவியாகி கார் மேகங்களை உருவாக்கி இடி மின்னலைத் தருகின்றது. இந்நிகழ்வை அன்றைய புலவர்கள் கூறியமை தமிழின சமுகத்தின் அறிவாற்றலை கூறுகின்றது. அதுபோன்று காற்றில் மிதந்து செல்லும் கார்மேகம் மலைஉச்சிகளில் பட்டு மலையின் காற்றுப்பக்கம் மழையையம் காற்று ஒதுக்குப்பக்கம் வறட்சியையும் ஏற்படுத்தும் இதனால் காற்றுப்பக்கம் தாவரங்களின் செழிப்புத்தன்மை சிறப்பாக காணப்படும் இதனை நற்றினைப்பாடலின் சிலவரிகள் எடுத்துச்சொல்கின்றன.
' கொண்டல் மா மழை குடக்கு ஏர்பு குழைத்த
சிறு கோல் இணர பெருந் தண் சாந்தம் ....' (நற்றிணை)
இவ்வாறு இயற்கையுடன் வாழ்ந்த சங்கப்புலவன் இயற்கையின் நிகழ்வுகளையும் உன்னிப்பாக அவதானித்து அதனை உணர்த்தும் வகையில் தமது பாடல்களில் வெளிப்படுத்தியும் உள்ளான் இக்கருத்துக்களை மேலும் வழுசேர்க்கும் வகையில் பதித்துப்பற்றில் 12ம் பாடலின் வரிகள் காணப்படுகின்றது.
வளிபொரு மின்னொடு வானிருள் பரப்பி
விளிவுடன்று கிளையொடு மேல்மலை முற்றி
தளிபொழி சாரல் ததர்மலர் தாஅய்' (பதித்துப்பற்று 12)
பரிபாடல் 12ம் பாடலில் நல்வழுதியார் எனும் புலவர் காற்றும் மின்னலுமாக வானம் கருத்து மேல்மழையில் மழை பெய்யத்தொடங்கியதே என மழை பெய்ய ஆரம்பிக்கும் ஆரம்ப நிகழ்வு கூறிக்கொண்டு தான் கூறவந்த பொருளை நோக்கியவாரு பாடல் அடிகளை நகர்த்திச் செல்கின்றார்.
சங்க இலக்கியங்கள் வாழ்வியல் பொருளான காதலையும் வீரத்தையும் கூறிச்செல்வதோடு நின்றுவிடாது புவியின் பௌதீக தண்மைகளையும் அதனோடு இணைந்த இயற்கை செயற்பாட்டையும் கூறிச்செல்கின்றது. இப் பாடலில் இயற்கையின் நிகழ்வுகள் சாதாரணமாக கூறப்பட்டு இருந்தாலும் அவை தமிழரின் அறிவாற்றலை வெளிப்படுத்தும் ஆதாரங்களாகவே காணப்படுகின்றது. இன்றைய தழிழ் தலைமுறையினரின் அறிவாற்றலுடன் நோக்கும் போது பழமையான தமிழரின் அறிவாற்றலுக்கு அவை ஒப்பாகுமா என்பது நாம் ஒவ்வருவரும் நமக்குள் கேட்க வேண்டிய கேள்விகளாக உள்ளன. எனவே நமது முன்னோர்கள் பாடிச்சென்ற பாடல்கள் இலக்கியப்படைப்புக்கள் மட்டுமல்ல அவை அறிவின் வெளிப்பபிடுகளாகவும் காணப்படுகின்றது.
லதாகரன்.மயூரன் B.A, MA(GEO),MPhilR
திருகோணமலை
